Bizitza aurrera doan heinean harremanak aldatzen joaten dira, aldi ebolutibo bakoitzean pertsona ezberdinak suertatzen dira gure alboan.
ana elosegi
Bizitza aurrera doan heinean harremanak aldatzen joaten dira, aldi ebolutibo bakoitzean pertsona ezberdinak suertatzen dira gure alboan.
Orain dela 25 urte ezagutu genuen elkar Azpeitiko gaztetxearen bueltan. Baina gure arteko harremana –hartu eta emana– Hernanin kozinatu ze
Aurten gozatu ditugu pixka bat inauteriak. Gogoan dut duela bi urte inauteri ondoren hasi zela amesgaizto
2022a izango omen da pandemia kontrolatuko den urtea, dela pandemia, dela plandemia dela delakoa… Azken bi urte hauek eromena izan dira.
Hauxe da aspaldian entzun dudan istorio politenetakoa. Mexikon oso berezia izaten da Hildakoen Eguna eta beraientzat oso egun garrantzitsua. Tximeletak egun horretan oso urrutitik iristen dira.
Irailaren 10a izan da Suizidioa Prebenitzeko Nazioarteko Eguna. Kosta egiten zaigu, eta kosta egiten zait gai horretaz hitz egitea.
Bukatu da aurtengo ikasturtea ere. Ikasturte zaila izan da.
Argiak erreportaje sakon bat egin du pandemiaren eraginari buruz LH-n eta DBH-n. Bertan Jon Ziarsolo lankidearen iritzia azaltzen da.
Menopausiaz asko hitz egin da baina menopausiaren aurreko zikloaz gutxiago. Eta aldi horrek nerabezaroarekin duen lotura izugarria da.
Konfinamendu garaian, doluaren inguruko trebakuntza jaso genuen. Eta, trebakuntza saio horretan, ideia oso interesgarri bat entzun genuen eta, ondoren, landu: hain justu ere, dolua taldean lantzearen garrantzia.
Zazpigarren astea etxean konfinaturik gaudela, pandemia arraro batek gure lurraldea eta mundu osoa jo ondoren. Zazpi aste informazioa lortzeko bide ezberdinez hausnartzeko eta eztabaidatzeko.
Aurtengoz, joan dira inauteriak, gure inguruan hain sentsazio ezberdinak pizten dituzten festak. Badago edozein lekutara joango litzatekeen jendea mozorrotzearen inguruan edozer gauza entzun aurretik.
Amaitu zen 2019a ere, eta hemen dugu jada 2020a. Txikia nintzenean uste nuen 2020an espazio ontziak ibiliko zirela zerutik barrena, ezin bainuen imajinatu ere egin 2020an zer gertatuko ote zen.
Belaunaldi geroz eta zorrotzagoak gara. Guraso bezala izugarria da gure seme-alabekiko dugun exijentzia, geroz eta handiagoa. Baita bezero moduan ere.
Holaxe ba, udara ari zaigu joaten aurtengoan ere oporren deskantsua ziztu bizian igaro ondoren. Berriro ere eskola eta ikastoletako ateak ireki, gelak txukundu, mantalak astindu eta koaderno berriak erosteko ordua etorri da…
Pasa dira «San Iñaziyuek». Hango tiobibo eta kontzertu, bertako banda herriko kaleetatik gora eta behera, txosnak, dantzak, amodio-kontuak, gaupasak, Gixau Txapelketa, elektrotxufla eta txikiteo luzeak.
Nerabezaroa. Noiz hasi eta noiz amaitzen den bizitzako aldi korapilatsu naiz eder hau ezin dugu erraz zehaztu. Batzuek diote orain lehenago hasten dela eta geroago amaitu.
Gaur, Anoetarako bidean, gure semeak honakoa esan dio arrebari: «Begiratu, hor goian ikusten dituzun etxe eder horiek Realeko jokalarienak dira!». Eta arrebak erantzun, «zeinenak, neskenak edo mutilenak?».